Założony w 1583 roku w tybetańskim regionie Amdo (obecnie cześć chińskiej prowincji Qinghai), w miejscu w którym urodził się Tsongkhapa (Dzie Rinpocze), założyciel szkoły gelug buddyzmu tybetańskiego. W miejscu w którym urodził się Dzie Rinpocze wyrosło drzewo sandałowe zwane Złotym Drzewem albo Drzewem Spełniającym Życzenia. Drzewo opisał katolicki misjonarz Évariste Régis Huc (1813–1860) w swojej książce Souvenirs d’un voyage dans la Tartarie, le Thibet, et la Chine pendant les années 1844, 1845 et 1846:
„Byliśmy przepełnieni absolutną konsternacją i zdumieniem, gdy odkryliśmy, że rzeczywiście na każdym z liści były dobrze widoczne tybetańskie litery. W pierwszej chwili podejrzewaliśmy lamów o oszustwo, ale po drobiazgowym zbadaniu każdego szczegółu nie dopatrzyliśmy się hochsztaplerstwa”.
„Z ciekawszych miejsc w okolicy Siningu są przede wszystkim klasztory lamaistyczne. jest ich kilka – całe wielkie klasztorne miasta. Zwiedzam wielki Tharsy (klasztor Thar) 25 kilometrów na zachód od stolicy. Jest to zamknięty świat tybetańskiego średniowiecza. W klasztorze mieszka 1 800 lamów. Budynki świątyń piętrzą się u stóp ściany wysokich gór, brama za bramą, dagoba za dagobą. Naokoło bielone chaty wsi, którą zamieszkują mnisi z rodzinami. Oddziały klasztoru rozsypane są po wsi, na uliczkach kręcą się wyłącznie lamowie w brunatno-wiśniowych opończach, z ogolonymi głowami, od sześcioletnich chłopców do sześćdziesięcioletnich starców. Cichy, milczący, rozmodlony rezerwat. Chińczyk jest tu rzadkim gościem. Samochód wygląda, jakby przybył z innej planety. Lamowie mają tu nie tylko wolność kultu, ale w ogóle całkowita autonomię”.
Andrzej Braun – SAMOLOTEM I LEKTYKĄ (strony 267-268, wydawnictwo CZYTELNIK, wydanie I: 1957)
Źródła:
- Travels in Tartary, Thibet, and China, Evariste Regis Huc, Tłumaczenie z francuskiego na angielski W. Hazlitt Tom I ( http://www.gutenberg.org/files/32747/32747-h/32747-h.htm) Tom II (https://www.gutenberg.org/files/33269/33269-h/33269-h.htm)