Kalu Rinpocze – OSTATNIE POUCZENIE

Przekład: Urszula Urbanowicz, Henryk Smagacz

Wydawnictwo: Verbum

Wydanie I: 1990

Stron:  16

Oprawa: miękka

Format: 186 x 138 mm

Pozycja w katalogu BTwP: 0253

Fragmenty:

„Cała nieskończona przestrzeń wypełniona jest istotami, które doświadczają egzystencji sześciu różnych obszarów. W ich obrębie egzystuje nieskończona różnorodność istot. Np. niektóre dostrzegają wszystkie formy ożywionego życia, natomiast inne nie mają zdolności widzenia istot z innych obszarów.

Wśród istot najbiedniejsze są te, które żyją w obszarach piekieł i głodnych duchów. Żywoty ich są najdłuższe a cierpienia najintensywniejsze. W piekłach cierpią od nieznośnego gorąca i zimna. W obszarach głodnych duchów doświadczają wielkiego głodu i pragnienia. Gdybyśmy mogli je widzieć, odczulibyśmy współczucie i litość i powiedzielibyśmy sobie: „Koniecznie muszę coś uczynić, aby in pomóc”. Jedynym źródłem zrozumienia ich cierpienia jest opis tych obszarów, zawarty w naukach Buddy. Nie jesteśmy w stanie ich widzieć, a istoty przebywające tam nie są zdolne zobaczyć nas. Poza praktyką Nauk Buddy, nie ma żadnego sposobu aby im pomóc.

Formy ożywionego życia, które w naszym świecie widzimy, to różnego rodzaju zwierzęta, takie jak ptaki, świnie, psy, krowy, żaby i insekty. Istoty, których wcześniejsze działania były negatywne i które obecnie nie posiadają żadnej kontroli nad swoim życiem. Widzimy je oraz ich ogromne cierpienia, których doświadczają. Jeśli chcemy im pomagać, bezużyteczne jest tłumaczenie im Dharmy, ponieważ nie rozumieją ani jednego naszego słowa. Jakkolwiek jakąś pomocą dla nich jest słyszenie recytacji imion Buddy, mantr czy dharani (długie mantry), to jednak nie jesteśmy w stanie być użytecznymi dla wielu istot.

Tymi, którym możemy przekazać nauki i co do których jest pewna nadzieja, że nas zrozumieją i dlatego będą mogli wyciągnąć z tego jakąś korzyść, są ludzie tego świata. Lecz jedynie bardzo niewielu ludzi jest w stanie zrozumieć Dharmę. Może w 99% ludzkość nie rozumie, czemu Dharma służy. Niektórzy spośród tych, którzy coś o Dharmie wiedzą, nie są tym zainteresowani; inni nie mają żadnej wiary w Dharmę, obojętnie, co by im się nie powiedziało. Ponieważ większość należy do tej kategorii, poza jednym na sto, który pojmuje doniosłość Dharmy, trudno jest pomagać innym poprzez nauczanie Dharmy.

Jest bardzo niewielu ludzi, którzy tak jak my, rozumieją cokolwiek z pouczeń Buddy, którzy się tym cieszą i wstąpili na ścieżkę buddyjskiej praktyki. Dla takich jednostek jak my, niesłychanie wartościowe  i niezwykle ważne jest zrozumienie Dharmy w tym życiu, ćwiczenie się w niej oraz stanie się zdolnym, aby ją praktykować”.