Tytuł oryginału: The Meaning of Life from a Buddhist Perspective (1992)
Przekład: Marek Macko i Andrzej Wojtasik
Wydawnictwo: A
Wydanie I: 2002
Wydanie II poprawione: 2007
Wydanie III: 2012
(wydania II i III mają taką samą okładkę)
ISBN: 83-914807-4-7 (I) 978-83-89978-15-8 (II) 978-83-89978-36-3 (III)
Stron: 144
Oprawa: twarda (I i II) miękka (III)
Format: 211 x 148 mm
Pozycja w katalogu BTwP: 0134 (I) i 0135 (II)
Fragmenty:
„Faktem jest, że każdy z nas pragnie szczęścia, nie chce zaś cierpieć; jest to kwestia bezsporna. Nie ma jednak zgody co do tego, jak osiągnąć szczęście i jak pokonać problemy. Jest wiele rodzajów szczęścia i wiele dróg ich osiągania, jak również bardzo wiele jest cierpień i metod ich przezwyciężania. Jednakże naszym celem jako buddystów nie jest osiągnięcie jedynie chwilowej ulgi i tymczasowych korzyści, lecz długotrwałe rezultaty. Buddystów obchodzi nie tylko to życie, ale również życie, które nastąpi po nim, i każde kolejne. Liczymy nie tygodnie, miesiące czy nawet lata, ale żywoty i eony.
Pieniądze mają swoje zastosowanie, są one jednak ograniczone. Pośród potęg tego świata bez wątpienia istnieją dobre rzeczy – lecz one również mają swoje ograniczenia. Tymczasem z buddyjskiego punktu widzenia, rozwój umysłu będzie postępował z żywota na żywot, ponieważ natura umysłu jest taka, że jeśli pewne jego cechy rozwijają się na solidnej, zdrowej podstawie, to nie tylko pozostaną w nim na zawsze, ale mogą również nieustannie wzrastać. W istocie, właściwie rozwinięte pozytywne cechy umysłu będą wzrastać nieskończenie. Praktyka duchowa przynosi zatem zarówno długotrwałe szczęście, jak i wzrost wewnętrznej mocy z każdym dniem”.
„Na co przede wszystkim kładą nacisk buddyjskie praktyki odnośnie postępowania? Chodzi w nich o ujarzmienie własnego kontinuum umysłowego – o wyzbycie się przemocy. Najogólniej rzecz ujmując, sposoby praktyki w buddyźmie dzieli się na związane z mahajaną (Wielkim Pojazdem) i hinajaną (Małym Pojazdem). Mahajana podejmuje przede wszystkim działania związane z altruistycznym współczuciem i pomaganiem innym, podczas gdy główne zainteresowanie hinajany dotyczy niewyrządzania krzywdy. A zatem współczucie jest korzeniem wszystkich nauk buddyjskich. Szlachetna doktryna Buddy opiera się na współczuciu, mówi się nawet, że Budda nauczający tej doktryny narodził się ze współczucia. Główną cechą Buddy jest wielkie współczucie, i ta postawa wspierania innych istot i pomagania im stanowi powód, dla którego przyjęcie schronienia w Buddzie jest czymś właściwym.”
„Opowiada się, że w czasach Buddy Siakjamuniego krol Udajana, władca odległej krainy, podarował Bimbisarze, królowi Magadhy, zdobioną klejnotami szatę, ten zaś nie posiadał nic równie cennego, co mógłby ofiarować w zamian. Zmartwiony tym Bimbisara zapytał Buddę, co powinien dać w prezencie Udajanie. Budda odparł, że powinien on podarować mu wizerunek koła cyklicznej egzystencji z namalowanymi pięcioma sektorami i umieszczonymi tam następującymi wersetami:
Podejmując się tego i porzucając tamto,
Wejdź w nauczanie Buddy.
Jak słoń słomianą chatę,
Tak ty zniszcz siły pana Śmierci.
Co, co sumiennie i systematycznie
Praktykują tę doktrynę i dyscyplinę,
Opuszczą koło narodzin,
Kładąc kres cierpieniu.
Budda poradził Bimbisarze, aby taki właśnie dar posłał Udajanie. Mówi się, że otrzymawszy wizerunek koła cyklicznej egzystencji Udajana długo nad tym rozmyślał i osiągnął oświecenie”