Ostatni Testament Milarepy

Po tym jak „jaskiniowy” jogin i oświecony poeta, Milarepa opuścił świat, znaleziono testament spisany odręcznie przez niego na kartce ryżowego papieru. Uczniowie Milarepy byli wielce zdumieni, ponieważ z tekstu wynikało, iż pod pobliskim głazem został zakopany skarb: całe złoto, które pustelnik Mila zgromadził w swoim życia.

Kilku pełnych entuzjazmu uczniów zaczęło rozkopywać ziemię wokół dużego kamienia. W końcu znaleźli w ziemi postrzępione, zawinięte ubranie. Ich trzęsące się ręce rozplątały zawiniątko, a wówczas ujrzeli że zawiera ono bryłę wyschniętego gówna.

Znajdowała się tam także kartka, na której było napisane: „Jeśli tak słabo pojęliście moją naukę, iż wierzycie, że ceniłem i zbierałem złoto, to możecie zostać jedynie spadkobiercami mojego gówna.”

Tekst był opatrzony podpisem: „Śmiejąca Się Wadżra, Milarepa”
Tłumaczenie Jarosław Wierny.