PRZEJAWY ISTNIENIA
Przedmowa do wydania polskiego książki Johna Crooka pt. „Kryzys światowy a humanizm buddyjski. Ostateczna rozgrywka: upadek albo odnowa cywilizacji”.
Książkę wydał w lutym 2014 r. Związek Buddystów Czan, a patronat medialny nad nią objęły: Portal Buddyjski „Cyber Sangha”, Magazyn Psychologiczny „Charaktery”, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie oraz Buddyjski Serwis Informacyjny „Buddyzm Media”.
Ta obszerna pozycja (ponad 500 stron) przedstawia ewolucję wielu koncepcji kulturowych dotyczących dzisiejszych zapatrywań na życie i prezentuje z perspektywy praktyki buddyjskiej, drogę do wyjścia z kryzysu egzystencjalnego i cywilizacyjnego, drogę do szczęśliwszego i satysfakcjonującego życia.
=====
Londyn, 27 listopada 2013 roku
Jedną z głównych buddyjskich koncepcji jest współzależne powstawanie, wskazujące na nieistnienie samodzielnych bytów, które można by gdziekolwiek odnaleźć. Wszelkie zjawiska powstają na skutek przyczyn, z których wiele oddziałuje poza naszą świadomością. Wskazuje to na prawdziwie tajemniczą naturę naszego istnienia. Widzimy, że narodziliśmy się w świecie różnorodności; zamknięty krąg rodzinny ustępuje środowisku szkolnemu, a potem szerszemu polu, na którym przebiega nasza praca i podróże. Ileż dzieje się spraw, wpływających na nasz sposób myślenia i odczuwania, na to, jak chodzimy, rozmawiamy, jemy czy śpimy.
Nikt z nas nie jest odseparowaną od otoczenia samotną wyspą, lecz częścią pola nieustannie połączonych ze sobą przejawów istnienia. Może to nas ekscytować lub przerażać, zależnie od tego, jak bardzo potrzebujemy ustabilizowania swego istnienia. W czasie, który obecnie przeżywamy, stabilne istnienie spotyka się bardzo rzadko, gdyż wszyscy musimy działać w polu sił i faktów, wykraczających poza naszą kontrolę. Właśnie dlatego buddyjskie rozumienie może być tu przydatne, bo pomaga nam przejść od poczucia tożsamości opartego na naszej indywidualności do poczucia uczestnictwa, do bycia częścią dynamicznego procesu wspólnego doświadczenia.
W niniejszej książce John Crook przedstawia we właściwy sobie, bardzo przejrzysty sposób ewolucję wielu koncepcji kulturowych, dotyczących dzisiejszych zapatrywań na życie. Wskazuje na wielkie niebezpieczeństwo skrajnego indywidualizmu dla zdrowia i bezpieczeństwa naszych dzieci. Nieustannie pokazuje, w jaki sposób poczucie posiadania oddzielnego istnienia prowadzi do rozwoju sztywnych pojęć o innych i jak te sztywne pojęcia mogą potem prowadzić do uprzedzeń i założeń, które oślepiają nas i nie pozwalają dostrzec realnego istnienia innych – takich, jacy stoją przed nami. To jest podstawa wojen, konfliktów, a w dużej mierze i ludzkiej nędzy. John namawia, aby stosując medytację, powrócić do fenomenologii. To znaczy, zachęca do odrzucenia przyjętych założeń i do zaangażowania się w otwarte badanie tego, co dzieje się właśnie teraz.
Jest to nie tyle wezwanie do przyjęcia orientacji religijnej, ile przypomnienie, jak ważna jest ciekawość oraz rozbudzanie zdolności do zadziwienia, do spoglądania świeżym okiem na zwykłe sprawy i do poczucia cudu. Zważanie na nietrwałość podtrzymuje ten proces, gdyż każdego momentu doświadczamy wtedy w jego świeżości, wolni od projekcji, prowadzących do reifikacji i przekonania o trwałej istocie naszej tożsamości. To jest praktyka, która przynosi wszystkim zdrowie i szczęście, gdyż przywraca ludzi ich własnej pierwotnej naturze.
Książka Johna jest owocem jego życiowych studiów, a rozległość jego lektur widać na każdej stronie. Pisze on z wdziękiem i humorem, a także ze szczerością, która wiele mówi o osiągniętej przez niego jedności umysłu i serca.
=====
Źródło: John Crook, „Kryzys światowy a humanizm buddyjski”. Tłumaczył Paweł Listwan
=====
