Marpa – Pieśń
W Nepalu, Marpa prowadził ceremonię podczas pogrzebu swojego starego przyjaciela Chiterpy. Proszony przez swych przyjaciół, którzy się wówczas zebrali o nauki zaśpiewał pieśń będącą kwintesencją instrukcji otrzymanych przez niego od guru, Maitripy. Zewnętrzne chwytanie – pojawianie się obiektów zmysłowych Płynie nieustannie jak wielka błogość. Urzeczywistnij to jako nienarodzoną dharmakaję. Wewnętrznych więzów świadomości umysłu, która jest dyskursywna nie można postrzegać jako czegoś rzeczywistego. Dlatego ujrzyj, że jest to nagi wgląd bez podstawy. Ogólnie wszystkie dharmy pozornej egzystencji Są pierwotnie pozbawione istnienia i nienarodzone. Urzeczywistnij je jako esencję prostoty. Nie pragnij porzucenia samsary, Nie ma żadnej nirwany, którą by można osiągnąć. Samsara i nirwana są samowyzwolonym wrodzonym stanem. Urzeczywistnij tę jedność jako wielką błogość. Nawet gdybyś opróżnił umysły Buddów trzech czasów, Nie znajdziesz tam niczego ponad to. Źródło: Magazyn CyberSangha Nr 5 (wrzesień 1998) |
Tłumaczenie: Jarosław Wierny.