Pełen uwielbienia składam pokłon przed guru!
Pogląd to Lonczen Rabdziam*: niezmierzony, rozległy, otwarty bezkres.
Medytacja to Khjentse Ozer**: promieniowanie mądrości i współczucia.
Działanie to Gjalwa Njugu***: potomek zwycięzców.
Ten, kto praktykuje w taki sposób, bez wyczerpania, w tym życiu może osiągnąć oświecenie. A nawet jeśli nie, będzie szczęśliwy. A LA LA! Jak wspaniale!
1.Odnośnie poglądu: niezmierzona, rozległa przestrzeń to Lonczen Rabdziam. Istnieją trzy stwierdzenia, które trafiają w jedyne znaczenie esencjonalnego punktu.
Pozostaw umysł bez zaburzeń i napięcia, wyzwolony z przywiązania do myśli, w stanie spokojnego spoczywania.
W tym rozluźnionym stanie nagle wydaj z siebie krótko i gwałtownie sylabę PHAT, przecinając za jednym razem to, co wstrząsa konceptualnym umysłem. Zostanie natychmiast rozkruszone. E MA HO! Zadziwiające!
Tam nie ma niczego, tylko wyostrzone zdumienie, to ożywcze zdziwienie jest wszechprzenikające, bez przeszkód, otwarte i niemożliwe do opisania.
Rozpoznaję to jako pierwotną świadomość (rigpę), dharmakaję.
Dlatego Bezpośrednie wprowadzenie we własną naturę jest pierwszym esencjonalnym punktem.
2.Później niezależnie od tego, czy umysł wędruje czy spoczywa, jedno i drugie jest właściwe. Czy to w stanie złości, lgnięcia, radości czy cierpienia, za każdym razem pozostań w poglądzie, w którym wszystkie zjawiska są dharmakają. Tak spotyka się matka z dzieckiem, przejrzyste światło, któremu się powierzyli. Pozostań w aspekcie niewypowiedzianej świadomości.
Czy spokój, szczęście, przejrzystość, czy przeskakiwanie umysłu z obiektu na obiekt, rozbijamy znowu i znowu, nagle wydajemy z siebie pojedynczy dźwięk PHAT****, łączący w sobie metodę i mądrość.
Bez tego stanu medytacyjnego wchłonięcia i późniejszego osiągnięcia rezultatu, sesje medytacyjne i przerwy na tym poziomie nadal będą się różnić. Kontynuuj w stanie niepodzielności.
Jeśli jednak nie uzyskasz w tym stabilizacji, duże znaczenie następnie ma porzucenie wszystkich światowych aktywności i poświęcenie się medytacji. Podziel praktykę na regularne sesje medytacyjne.
W Każdym momencie i w każdej sytuacji pozostań w poglądzie, który postrzega wszystkie zjawiska jako dharmakaję, rozpoznaj, że nie istnieje nic innego ponad to. Dlatego: drugim esencjonalnym punktem jest jednoznaczne zobowiązanie wobec tej jednej rzeczy.
3.W tych czasach zawsze może pojawić się lgnięcie czy niechęć, radość czy cierpienie lub przelotne myślenie – jednakże w stanie przebudzenia wszystko to nie pozostawia żadnego śladu.
W dharmakai wszystko jest wyzwolone. Rozpoznasz w niej, że wszystko co powstaje, samowyzwala się całkowicie, jak napis na wodzie.
To, co się wciąż pojawia, jest pokarmem dla nagiej i pustej świadomości (rigpy). Także to, co odchodzi przemija, jest kreatywną energią królewskiej dharmakai, znika, nie pozostawiając żadnego śladu. A LA LA! Jak wspaniale!
Formy manifestowania się rzeczy są podobne do poprzednich sposobów przejawiania, jednakże różnica i decydujący punkt leżą w sposobie samowyzwolenia. Bez tego medytacja jest tylko ścieżką ułudy. Z tym zrozumieniem nie-medytacja jest dharmakają.
Dlatego całkowite zaufanie w samowyzwolenie jest trzecim esencjonalnym punktem.
Pogląd jest zaopatrzony w trzy esencjonalne punkty; medytację, w której mądrość i współczucie są ze sobą nierozłącznie związane, i działanie wspólne wszystkim bodhisattwom, czyli wspierające towarzyszenie.
Tak jak nauczali wszyscy buddowie trzech czasów, nie istnieją wyższe niż te instrukcje.
Kreatywna energia pierwotnej świadomości manifestująca dharmakaję, zrodziła ten skarb z otwartej przestrzeni mądrości. Dlatego jest to nieporównywalne ze skalnymi bogactwami naturalnymi i bogactwami ziemi. Mowa jest tutaj o ostatnim dziedzictwie Garaba Dordże, duchowej esencji trzech linii przekazu, które pod pieczęcią tajemnicy zostały powierzone uczniom serca. Ich znaczenie posiada niezmierzoną głębię, są to słowa mojego serca, są to rady mojego serca i niosą właściwe znaczenie esencjonalnego punktu.
Nigdy nie powinieneś utracić ani porzucić znaczenia tego esencjonalnego punktu ani te instrukcje nie powinny zostać kiedykolwiek sprofanowane.
Są to nadzwyczajne nauki mądrego i chwalebnego króla.
Źródło: TRZY SŁOWA GARABA DORJE (strony 55-57, wydawnictwo MANI BOOKS)
*Lonczen Rabdziam – Longczenpa (1308-1364) uczony i mistrz szkoły ningma buddyzmu tybetańskiego. Odnowiciel dzogczen, jedna z najważniejszych postaci buddyzmu tybetańskiego.
**Khjentse Ozer – Dzigme Lingpa (1730-1798) uczony i nauczyciel szkoły ningma buddyzmu tybetańskiego. Otrzymał ważne nauki dzogczen w czasie wizji Longczenpy.
***Gjalwa Njugu – jeden z głównych uczniów Dzigme Lingpy i nauczyciel Patrula Rinpocze
****PHAT (czyt. Phe z akcentem na krótkie, „ucięte” E) – wyraża aktywność odcinającą szkodliwe wpływy i przeszkody.
Milarepa nauczał, że siła tej sylaby jest trojaka:
- Z zewnętrznego punktu widzenia uwalnia ona umysł od ospałości.
- Z wewnętrznego punktu widzenia posiada moc powstrzymywania fali myśli.
- Z sekretnego punktu widzenia sprawia, że umysł wyzwala się sam z siebie, w swojej naturze, która jest sunjatą, przejrzystością i ciągłością inteligencji.