Wydawnictwo: KCL Kędzierzyn Koźle / KCL Opole
Wydanie I: 1998
Stron: 60
Oprawa: miękka
Format: 210 x 145 mm
Pozycja w katalogu BTwP: 0300
Fragmenty:
„Umysł jest jak przestrzeń – tak jak przestrzeń nie ma początku i końca, tak i umysł nie ma początku i końca. Ale umysł ma dwie strony. Jest coś lub ktoś kto wie i coś co jest przedmiotem tej wiedzy. Istnieje coś, co można porównać do oceanu i coś, co można porównać do fali; coś co jest jak zwierciadło i coś, co jest jak obrazy pojawiające się i znikające na jego powierzchni. Niezmienny aspekt umysłu wykracza poza śmierć i narodziny. Nigdy się nie narodził i nigdy nie będzie mógł umrzeć. Nie został nigdy złożony i nigdy nie będzie mógł się rozpaść. Nikt go tutaj nie przyniósł, więc nikt nie będzie mógł go zabrać. Taki rzeczywiście jest umysł – to jest ten „ktoś”, kto patrzy przez cały czas naszymi oczami i słyszy naszymi uszami.
Jeżeli spojrzymy do wnętrza, na umysł sam w sobie, a nie tylko na rzeczy, które się w nim wydarzają, wówczas zauważymy kilka niezwykłych rzeczy. Najpierw zobaczymy, że na podstawowym poziomie umysł jest jak przestrzeń, że nie ma ciężaru, wymiaru, koloru, smaku, zapachu itd. Umysł rozpoznając to staje się nieustraszony.Ponieważ przestrzeni nic nie może zagrozić, nic nie może jej zniszczyć. Jeżeli myślelibyśmy, że umysł jest rzeczą, że jest czymś co mamy w ciele, wówczas starość, choroba i śmierć byłyby dla nas problemem. Jeżeli pomyślelibyśmy, że umysł jest myślami i uczuciami, wówczas zmieniający się stan umysłu stanowiłby problem. Ale jeżeli rozpoznamy, że prawdziwą naturą umysłu jest przestrzeń, wówczas staniemy się nieustraszeni”.