Thinlej Norbu – czysta natura manifestacji
„Zawsze wtedy, gdy nie rozpoznajemy czystej natury manifestującej się mądrości, lgniemy do niemożliwego do schwytania, powstałego z siebie odbicia nienapotykającego na przeszkody umysłu, przesłaniając nierozdzielne w nim pustkę i świetlistość oraz rozdzielając zjawiskowe elementy na podmiot i przedmiot. Wraz z pojawieniem się tego podziału, pojawiają się również nieczystość i zasłony.
Wraz z tym podziałem, „ja” staje się podmiotem, a to co „ja” postrzega, staje się przedmiotem, bez względu na to, czy przedmiot jest jeden, czy też jest ich wiele, czy przedmioty są żywe czy martwe, ożywione czy nieożywione. Wraz z tym podziałem pojawia się nieustanny ruch do przodu i w tył: pomiędzy podmiotem i przedmiotem, który daje początek kierunkowi i czasowi, pomiędzy głównymi i wspomagającymi okolicznościami, pomiędzy odrzucaniem nieprzyjemnych i akceptacją przyjemnych zjawisk, pomiędzy pozytywnymi i negatywnymi intencjami oraz pomiędzy wątpieniem i nadzieją. Ten podzielony umysł nazywamy umysłem dualistycznym. Jest on przyczyną negatywnej i pozytywnej karmy.
Zawsze wtedy, gdy rozpoznajemy czystą naturę manifestującej się, tajemnej w sobie, niewidzialnej natury przejawiania, jesteśmy świadomi czystej, tajemnej esencji elementów. Dzięki temu nie ma już przedmiotu ani podmiotu, początku ani końca, kierunku ani czasu, głównych i wspomagających okoliczności, nie ma więc również karmy; prawda ostateczna i względna stają się nierozdzielną, niedualistyczną, przejrzysta jak przestrzeń świadomością. W tej przestrzeni zjawiska powstają bez przeszkód, a ta manifestacja Umysłu Mądrości nie jest nicością. Oświecony umysł tańczy bez przeszkód ze zjawiskami, a jednak zależnie od woli posiada możliwość stawania na przeszkodzie zjawiskom”.
Thinlej Norbu – MAGICZNY TANIEC (strona 10)
