Thinlej Norbu – Przedstawienie dla nihilistycznej publiczności
Jeżeli nie potrafimy połączyć mocy widzialnej substancji z jej niewidzialnym, pozbawionym substancji źródłem, wówczas ulegnie ona szybkiemu wyczerpaniu. Jest to szczególnie prawdziwe dzisiaj, kiedy ludzie Wschodu i Zachodu budują fabryki Dharmy i próbują handlować bogactwem linii przekazu w celu osiągnięcia władzy i zysku. Tak jak kapitaliści, którzy chcą zdobyć szacunek innych pragną prestiżu i dobrobytu, tak i my chcemy osiągnąć to co namacalne i użyteczne, a obawiamy się ubóstwa, anonimowości i utraty światowej władzy. Sądzimy, że linia przekazu musi być czymś ekskluzywnym, dostępnym wyłącznie dla tych, którzy gromadzą duchowy prestiż. Uważamy, że linię przekazu można znaleźć tylko poprzez przyłączenie się do wybitnych jednostek, dobrze znanych ośrodków Dharmy i nauczycieli, którzy zostali powszechnie uznani za tradycyjnych dzierżawców linii.
Możemy uważać się za buddystów, ale jeśli nie posiadamy punktu widzenia wynikającego z mądrości oraz współczucia, które Budda Siakjamuni nieustannie okazywał, to bez względu na to jakich czynów Dharmy byśmy nie dokonali, będzie to tylko przedstawienie dla nihilistycznej publiczności, o którym bezsensownie plotkuje się podczas przerw.
Thinlej Norbu – ZŁOTY KLUCZYK (strona 36, tłumaczenie Karma Vonten Sangpo z poprawkami redakcji)
Więcej o książce:
Więcej o autorze:
If we cannot connect visible substance power to its invisible substanceless source, then is quickly exhausted. This is especially true today when Easterners and Westerners are making Dharma factories, trying to bargain with substance lineage for power and gain. Like capitalists who want prestige and wealth for power and gain. in order to have respect of others, we want gain that is touchable and useful and are afraid of poverty, anonymity, and loss of worldy power. We think that lineage must be exclusive, only for those who accumulate spititual prestige. We think that lineage is found only through asociating with conspicuously high people, well-know Dharma centers, and teachers who have been recognized by the public as traditional lineage holders.
We may pretend to be Buddhists, but if we do not have a wisdom point of view and the compassion that the Buddha Shakyamuni revealed again and again, then whatever Dharma acts we perform are just Dharma drama for the nihilist audience to senselessly gossip about during intermission.
Thinley Norbu – SMALL GOLDEN KEY (page 36)
