Szamar Rinpocze – Trening umysłu
Łatwe do wyjaśnienia, lecz bardzo trudne do urzeczywistnienia. Sprawdzian treningu umysłu W swoich codziennych aktywnościach bądźcie świadomi niedogodności płynących z lgnięcia do „ja” i konieczności praktykowania współczucia wobec wszystkich istot. Gdy medytujecie badajcie sposób w jaki schematy myśli i emocji, pojawiają się w waszym umyśle, spoglądajcie na ich istotę i rozpuszczajcie je w pustce ich najgłębszej rzeczywistości. Używajcie tych dwóch metod na przemian jako zręcznych metod i mądrości. Sami oceńcie wasz trening umysłu. Badając się stwierdzicie: „No tak, trochę dumy”. Jeżeli na przykład ktoś powie wam coś nieprzyjemnego nie wpadajcie w złość lub jeśli ktoś was pochwali niech nie rozpiera was pycha. Jest to znak dobrej praktyki treningu umysłu. Kontynuujcie ją więc aż do momentu kiedy tak będzie. Jakie płyną korzyści z dobrego opanowania treningu umysłu? – Zawsze gdy pojawią się emocje poskromicie je i w ten sposób nie będziecie już wpadać w kołowrót egzystencji i będziecie wolni. Przestaniecie być ofiarami ułomności samsary czyli negatywnych emocji, nie będziecie spętani przeszkodami, które stoją na waszej drodze do oświecenia. Kiedy wąż zaplącze się w węzeł sam może się rozsupłać. Tak samo gdy tylko pojawi się emocja natychmiast sami będziecie umieli się od niej uwolnić. Wówczas umysł jest prawdziwie szczęśliwy, bo przecież ani problemy pochodzące z przeszkadzających emocji ani cierpienia, które one sprawiają nie mogą mu zaszkodzić. Kiedy taka postawa pojawia się w naturalny sposób jest to znak powodzenia praktyki. Umysł jest stale spokojny, wyciszony i szczęśliwy. Nie jest to stan przez coś wyprodukowany, lecz naturalna i spontaniczna szczęśliwość nie znająca cierpienia. To jest prawdziwy sprawdzian naszej praktyki treningu umysłu. Zasady treningu umysłu Należy zastanowić się nad tym jak ważne jest czyjeś dobro i rozwijać spontaniczną motywację. Wszystkie problemy wszystkich istot w całym wszechświecie były stworzone przez nie same; są rezultatem ich kurczowego trzymania się ego oraz emocji. Rozwijajcie współczucie wobec wszystkich tych istot. Bądźcie zawsze świadomi faktu, iż wszystkie zmysłowe przyjemności i materialny komfort są złudzeniem i mają naturę snu, pozbawione sensu i nietrwałe. Urzeczywistnijcie fakt, że najmniejsze nawet do nich przywiązanie jest demonem. Jakiekolwiek negatywne idee czy emocje pojawiają się w waszym umyśle rozpocznijcie od bycia ich świadomym gdy powstają, a później będziecie zdolni je porzucić; wreszcie będziecie zdolni je zneutralizować gdy znów się pojawią. Cieszcie się potrzebą ćwiczenia się w cnocie, bądźcie szczęśliwi dzięki praktykowaniu cnotliwych uczynków i konieczności tworzenia warunków, które im sprzyjają. Teraz już wiecie jak używać tej cennej ludzkiej egzystencji; nie myślcie więc, że życie nie ma sensu. Krótko mówiąc, radowanie się ilekroć coś przynosi komuś pożytek i czynienie tego oraz odczuwanie smutku wobec rzeczy, które innych ranią i porzucenie ich to pożywka dla praktyki treningu umysłu. Powyższe wyjaśnienia są streszczeniem praktyki treningu umysłu. Istnieją szersze komentarze, ten jest ich esencją. To czy doświadczycie owocu czy też nie, nie zależy od bardziej szczegółowego wyjaśnienia, lecz od waszej własnej praktyki. Źródło: Magazyn CyberSangha Nr 5 (wrzesień 1998) |
Przekład z francuskiego: Joanna Łukomska-Grela.