Dalajlama – Lamrim
„Po przybyciu do zachodniego Tybetu Atisia został poproszony przez siostrzeńca króla o ułożenie tekstu, z którego mogłyby czerpać wszystkie szkoły nauczania praktyk buddyjskich w Tybecie. Zostawił nam po sobie „Lampę na ścieżce do przebudzenia”, która wszystkie główne drogi do oświecenia, wzięte z całego ogromu nauk, streszcza w formie przystosowanej do faktycznych potrzeb ludu tybetańskiego.
Na początku piętnastego wieku tybetański nauczyciel Tsongkhapa napisał księgę zatytułowaną Lamrim czyli Etapy ścieżki ku przebudzeniu. Rozwinął on wykład Atisi i sprawił, że jego ujednolicone nauki stały się bardziej przystępne dla każdego, kto chciałby rozpocząć praktykę. Lamrim jest podstawą nauk zawartych w tej książce.
Przedstawiając wszystkie etapy ścieżki ku oświeceniu, Lamrim ukazuje także, w jaki sposób wszystkie nauki są ze sobą złączone, jak Dharma zawiera zarówno sutrę – ścieżkę zwyczajną, jak i tantrę – ścieżkę tajemną. Jakkolwiek owe nauki mogą się czasem wydać sprzeczne, są one pozbawione sprzeczności, jeśli je praktykować w odpowiedni sposób w stopniowo postępującym procesie. Wszystkie są ważne, będąc przewodnikami po ścieżce ku oświeceniu. Niektórym wydaje się, ze mogą rozpocząć praktyki ezoteryczne bez zrozumienia podstawowych nauk buddyjskich. Bez właściwego fundamentu opartego na ścieżce zwyczajnej postęp w tantrze nie jest w ogóle możliwy. Bez zasadzającego się na współczuciu pragnienia osiągnięcia oświecenia po to, aby prowadzić do wolności innych, tantra staje się jedynie zwykłym recytowaniem mantr; praktyki tantryczne będą się ograniczać do grania na cymbałach i trąbach z kości i robienia mnóstwo hałasu. Sutra Doskonałej mądrości mówi, ze praktyki oparte na szczodrości, moralności, cierpliwości, cierpliwości, wysiłku, koncentracji i mądrości są jedyną ścieżką – czy to w sutrze czy w tantrze – która przemierzali ku oświeceniu wszyscy buddowie minionych czasów. Jeśli odrzucasz owe zwyczajne aspekty ścieżki, jest to wielki błąd”.
Dalajlama – DROGA DO WOLNOŚCI (strony 15-16)
