Dalajlama – pragnienie szczęścia innych

„Ważne, by pragnąć szczęścia innych i coraz bardziej rozpalać w sobie to pragnienie. To nie przywiązanie, bo w grę nie wchodzą trudne emocje. Chęć taka wyrasta z bezstronności.
Tego rodzaju praca nad sobą wymaga silnego ego, przy jednoczesnym wyeliminowaniu postawy egoistycznej. Dobro wymaga silnej woli. Dobrze jest chcieć pracować nad sobą, by dzięki temu pomagać wszystkim istotom; słaba osobowość nie będzie bowiem w stanie przekuć szlachetnych zamiarów w czyny. Tego rodzaju pożądanie jest uzasadnione i nie pociąga za sobą przywiązania. Trzeba je wykorzystać we własnej praktyce.
Bezpodstawne przywiązanie trzeba natomiast odrzucać, bo ogranicza horyzonty”.

Dalajlama – O WSPÓŁCZUCIU