Culadasa – Integracja medytacji z neuronauką

„Integracja medytacji z neuronauką jest fascynująca, a każda z tych dziedzin ma potencjał, aby znacznie wzbogacić tę drugą. Obie są w istocie naukami, chociaż medytacja należy do kategorii nauk „pierwszoosobowych”, która dopiero zyskuje uznanie wśród tradycyjnych naukowców. W medytacji laboratorium jest sam umysł, a różne praktyki i techniki medytacyjne stanowią eksperymentalną aparaturę wykorzystywaną w badaniach. Jest to nauka w tym sensie, ze jest obiektywnie weryfikowalna poprzez wielokrotne testowanie i replikację wyników. Każdy, kto przeprowadzi dokładnie ten sam „eksperyment” w medytacji, uzyskuje te same wyniki. Poza tym podobnie jak w przypadku nauk przyrodniczych medytacja oferuje procedury umożliwiające zmianę – a konkretnie głębokie zmiany w postrzeganiu, światopoglądzie, stanach mentalnych/psychicznych i zachowaniu.

Dzięki medytacji zaczynamy dostrzegać i rozumieć subtelną strukturę i działanie umysłu. Opisy umysłu sporządzone przez medytujących mogę wskazać neurobiologowi, gdzie i w jaki sposób najlepiej zastosować różne metody i technologie w badaniu mózgu. Podobnie informacje o mózgu, których dostarcza nauka, są niezwykle cenne w praktykach medytacyjnych – sprawiają, że są one bardzo efektywne, a także dają nam nowe spojrzenie na to, czego w tej praktyce doświadczamy.

Doskonałym tego przykładem jest rozróżnienie między uwagą a świadomością, które wprowadzam w tej książce. Pomimo setek tysięcy medytujących, którzy praktykowali przez tysiąclecia, nigdy wcześniej nie było to jasno skonceptualizowane i wyartykułowane, że zwykły umysł na do dyspozycji dwa różne sposoby „poznania”, mimo że ma to tak wiele wspólnego z osiąganiem celów medytacyjnych. psychologia poznawcza i neuronauką wykazały ostatnio, że istnieją dwa różne rodzaje wiedzy, które angażują odmienne części mózgu. jest to odkrycie, które ma głęboki wpływ na nowe sposoby praktykowania medytacji i interpretowania naszych doświadczeń – od początkującego do adepta. To tylko jeden z przykładów, ale sens powinien być oczywisty – medytacja może dostarczać wskazówek i nadawać kształt neuronauce, a neuronauka może zrobić to samo dla medytacji”.

Culadasa – UMYSŁ OŚWIECONY (strony 18-19)