Czagdud Tulku – przywiązanie

„Wśród przeszkód jakie napotykamy na ścieżce, można wymienić uleganie przywiązaniu. Mamy wiele potrzeb i pragnień, które, jak uważamy, bezwzględnie muszą zostać zaspokojone. Dzięki medytacji dwóch spośród czterech wstępnych rozważań (potencjał i wyjątkowość ludzkiego życia oraz przemijalność) zaczynamy uświadamiać sobie, że nasze ludzkie odrodzenie jest równie rzadki, jak krótkie jest samo życie. Dwa powyższe rozważania pomagają zredukować trucizny umysłu i kierują nas ku wyzwoleniu. Jeśli rozważania te będą nam towarzyszyć w codziennym życiu – zarówno w domu i pracy, jaki i w czasie formalnej sesji medytacyjnej – zachowamy więcej spokoju i swobody w obliczu życiowych przemian. Zmieniając hierarchię własnych wartości, poprawimy także swoje samopoczucie , ponieważ zaczniemy rozumieć, że jak dosyć to dosyć – kiedy posiadamy sto jednostek czegoś, być może nie potrzebujemy tysiąca; kiedy mając dziesięć tysięcy, nie potrzebujemy miliona. Jeśli jednak w dalszym ciągu będziemy usiłowali zaspokoić stale rosnące przyziemne oczekiwania i pragnienia – nigdy nie osiągniemy zadowolenia.

Nadal bowiem dążymy jedynie do względnego, a nie ostatecznego szczęścia, myśląc tylko o tym, jak najlepiej się urządzić – zarówno w tym, jak i w przyszłych żywotach. Ponieważ nasza krótkowzroczność stwarza dalsze przeszkody, kontemplujemy dwa pozostałe rozważania – karmiczne prawo przyczyny i skutku oraz przenikające cykliczną egzystencję cierpienie. Dzięki tym rozważaniom redukujemy przywiązanie do światowego szczęścia i stopniowo rozluźniamy bardziej subtelne lgnięcie do samsary.

Wraz ze zmniejszeniem przywiązania do sprawa doczesnych, zwracamy się ku ścieżce wyzwolenia. Usuwamy wszystko, co przeszkadza w jego osiągnięciu, a gromadzimy to, co pomaga w urzeczywistnieniu natury naszego umysłu. Oto dlaczego cztery rozważania zwane są wstępnymi. Jeśli chcemy dojechać gdzieś powozem, musimy najpierw zaprząc konie.

Wiele osób uważa, ze są to nauki dla początkujących. Spieszno im do czegoś „prawdziwie głębokiego”, co według nich wykracza poza ” dziecięcy ogródek dharmicznych zabaw”. Jednak cztery wstępne rozważania zalicza się do najgłębszych i najbardziej wartościowych nauk. A to dlatego, że są prawdami podstawowymi, na których wspiera się cała duchowa praktyka”.

Czagdud Tulku