Tenzin Wangjal Rinpocze – Zajmowanie umysłu praktyką koncentracji

„Pierwszy etap koncentracji polega na skupianiu się na obiekcie i wymaga pewnego wysiłku, gdyż dopiero zaczynamy oswajać swój umysł i nie osiągnęliśmy jeszcze stanu usposobienia. Kiedy jednak opanujemy umysł, nadejdzie taka chwila, kiedy praktyka stanie się dla nas czymś całkowicie naturalnym, niewymagającym żadnego wysiłku. To tak, jakbyśmy uczyli się czegoś, co początkowo wydaje się trudne, ale w miarę ćwiczenia staje się coraz łatwiejsze. Trzeci i ostatni etap praktyki koncentracji następuj wtedy, kiedy mamy już właściwe doświadczenia i osiągamy rozluźnienie, „rozpuszczając szine”, w którym możemy trwać w stanie skoncentrowanej uwagi i nie musimy podejmować żadnego wysiłku, aby uniknąć rozproszenia. Tego stanu nie można jednak mylić z pełnym rozluźnieniem podczas praktyki kontemplacji, kiedy to bez wysiłku pozostajemy w niedualnym stanie przytomności. Kiedy uspokoimy nasze myśli, a następnie zastosujemy medytację wglądu, aby obserwować umysł, mistrz potwierdzi nasze doświadczenie naturalnego umysłu uzyskane poprzez ostatnią z wymienionych praktyk”.

Tenzin Wangjal Rinpocze – CUDA NATURALNEGO UMYSŁU (strony 96-97)