Gendyn Rinpocze – przekształcanie emocji
„Dzięki temu co zwie się nagromadzeniem zasługi czy też pozytywnym karmicznym potencjałem zebranym poprzez dobre czyny i ich oddziaływanie na nasz umysł, zaczynamy odczuwać zwiększoną przytomność naszej świadomości. Umysł wyłania się ze swych zaciemnień; wrażliwość przekształca się w czysta intuicję.
Jeśli będziemy regularnie praktykować medytację, pierwszy symptom owej fazy duchowego rozwoju odczujemy jako wewnętrzne doświadczenie pustki. Świat nie wydaje się być solidny, nic nie jest ustalone i trwałe jak poprzednio, a jednak wszystko wydaje się być doskonale naturalne, pozbawione uczucia obcości. Jeśli nasze „ego” jest przygotowane aby rozluźnić swój uścisk konkretnej koncepcji świata, poprawi się dzięki temu przejrzysta jasność naszego umysłu podczas medytacji, zaś „uczucie” zniknie pozostawiając umysł kryształowo przejrzystym i czystym.
W takich warunkach możemy praktykować badanie prawdziwej natury tego, co dotąd nazywaliśmy „emocją”. Używając naszej nowouzyskanej przejrzystości jako punktowego reflektora służącego do poszukiwań, możemy ujrzeć emocje w ich prawdziwej naturze – jako energię mądrości. Nawet krótki moment pierwszego ujrzenia rzeczywistości kryjącej się za maską stworzoną przez „ego” odcina pomieszanie emocji. Przez ułamek sekundy jest nam dane posmakować mądrości. Moment ten przemija, lecz pozostaje pamięć i już więcej nie jesteśmy tacy sami, nasze podejście do emocji zostaje całkowicie przemienione.
Jednak w czasie poprzedzającym ten moment będzie wiele prób ujrzenia emocji; niektóre z nich wyraźnie nieudane, inne ukazujące się jako zwodnicze czy pozorne dopiero po upływie jakiegoś czasu, często dzięki efektowi katalicznego działania doświadczonego przewodnika duchowego. Zanim nie wzejdzie słońce prawdziwej przejrzystości umysłu, emocja będzie postrzegana tylko jako emocja. Jeżeli chcemy :na siłę” dostrzec w niej coś innego – powodowani próżną ambicją – może to nas jedynie zwieść na manowce.
Podobnie jak to miało miejsce przy używaniu antidotów, początkowe fazy tej praktyki celowo są tak ułożone, a by rozwinąć wysoki stopień przejrzystości umysłu. Jest to praktyka medytacji wglądu, część tradycyjnej ścieżki przeznaczonej dla tych, którzy ćwiczą się w medytacji nieformalnej, gdy umysł kontempluje sam siebie, takiego jaki jest.
Osoby które polegają na wizualizacji wykorzystującej uniwersalne wyobrażenia jako technikę medytacyjną, mają szczególną praktykę polegająca na mentalnym rozpuszczeniu konkretnego świata w pustkę i wyobrażaniu sobie pięciu emocji jako pięciu uniwersalnych aspektów oświeconego umysłu. Takie wizualizacje służą przygotowaniu umysłu do czystego oglądu rzeczy, który został utracony, odkąd „ego” przejęło władzę. Czagme Rinpocze określa to jako transformację emocji i traktuje jako osobny rozdział, poprzedzający zwrócenie uwagi na główną część nauk, która dotyczy bezpośredniej percepcji umysłu przy użyciu jego własnej, wewnętrznej świetlistej jasności”.
Gendyn Rinpocze – PRACA Z EMOCJAMI (strony 16-17)
